Orta sınıf ailelerin barındığı çok katlı binalardan oluşan bir sitenin, küçük apartman dairelerinden birinde yaşıyoruz. Ancak, sitemizi mesken tutmuş Felis Domestica familyası mensupları, Homo Sapiens ailesi üyelerini belki de sayıca çoktan geçmiş durumda. Çünkü taşradan kuzenleri olan Aslanlar, Kaplanlar, Karakulaklar ve Oselolar ile övünen ve toplanır pençelere sahip bu dört ayaklıların, bizim semtte hiç kimseden korktukları yok. Pençelerinde tuttukları dokuz canlarıyla birlikte artan kedi popülasyonu herkesi rahatsız da etse, bu durum birçoğu için eğlenceli bir avuntu kaynağı aynı zamanda.

Sitemizin önündeki bu kedilerin, kendilerine özgü çok katı bir mıntıka ayrımı mevcut. Zemin kat ile birinci ve ikinci katta konuşlu avcı kediler, yemek bulmak için savunma hatları üzerinde yer alan mutfaklara düzenledikleri taarruzlar haricinde kendi katlarından ayrılmıyor. Vaktiyle Siyam kedilerinden kalan ve yalnızca genç kediler ile bazen de aristokrat kedilerin kullanımına sunulan teras katı ise, kedilerin yalanması ve güneşlenmesi için hizmet veriyor. Erkek kedilerin bazıları, zavallı adamcağızı uyuklarken bulabildikleri, kendileri içeride kuyrukları dışarıda kalacak kadar küçük bekçi kulübesi gibi yerlerde deliksiz bir uyku çekebilecekleri rahat köşeler arıyor. Tanrı bu kedilere, birini mırlarken diğerini de miyavlarken ve hiçbir mahalle sakinini uyutmadıkları özel gecelerde orkestraları ile sahne alan birkaç soprano kedinin kullandığı iki farklı gırtlak bahşetmiş.

Kediler kadar temizliklerine düşkün bazı sakinler, bu gri kediler ortalığı dağıttıklarında kara kedi görmüşe dönüyorlar. Mahalle sakinleri arasında, kedilere karşı olan “şahinlere” kalsa, kediler bir an önce süt dökmüş kedi gibi burayı terk etmeli. Daha ılımlı “güvercinler” ise, sanki dillerini kedi yemiş gibi kararsız durumda. Demem o ki, kimin kedi olalı bir fare tutacağını bilmiyoruz!

Orta sınıfa mensup çok sayıda aileye ev sahipliği yapan, çok katlı binalardan oluşan bir sitedeki küçük bir dairede oturuyoruz. Sitemizin sakinleri çoğunlukla Felis Domestica (Kedigiller) ailesinden oluşuyor; hatta sayıları Homo Sapiens (İnsanoğlu) türü bireylerin sayısını geçiyor. Pençelerini gizleyebilen bu dört ayaklı sakinler, kırsal alanlarda yaşayan Aslan, Kaplan, Vaşak ve Puma gibi canlılarla kuzen olmanın verdiği cesaretle kimseden korkmuyorlar. Sayıları her geçen gün artan dokuz canlı pisi popülasyonunun keskin pençeleri herkese rahatsızlık verse de çoğu kişiye birbirinden komik olaylar yaşatabiliyor.

Mahallemizin kedileri kendi bölgelerinin sınırlarını belirleme konusunda çok hassaslar. Zemin kat, birinci kat ve ikinci kat kedilerinin her biri kendi çöplüklerinde takılıyorlar; ama zaman zaman yemek peşinde koşarken civardaki mutfakları yağmalamaktan da geri kalmıyorlar. Yavru kedilere ayrılmış olan teras katı ise ara sıra Siyam aristokratlar tarafından kişisel bakım ve güneşlenme amacıyla ziyaret ediliyor. Mahallenin kabadayıları ise günün yorgunluğunu güzelce kestirerek atmak için başka kedilerin gölge etmeyeceği, güvenlik kulübesi gibi konforlu yerleri mesken ediniyorlar. Mırlama ve miyavlama gibi Allah vergisi ses yeteneklerine sahip bu kedilerimiz, özel gecelerde pisi koroları kurarak, sitenin diğer sakinlerine uyku vermemeyi kendileri için bir görev biliyorlar.

Kediler gibi pirüpak temizliğe önem veren diğer site sakinlerimizden bazıları, dört ayaklı komşuları ortalığı birbirine katınca epey rahatsız oluyorlar. Sitenin atmaca kılıklı emekli albayları bu kedilerin ya disiplin edilmesi ya da gönderilmesi gerektiğini düşünürken, sitede olan biteni bülbül gibi şakıyan teyzeleri uzanılamayan ciğere mundar denmemesi görüşünde. Bu işin sonunda kimin dört ayak üstüne düşeceğini ise kimse bilmiyor!

Pek çok orta direk ailenin yaşadığı çok katlı bir sitedeki küçük dairelerden birinde oturuyoruz. Fakat sitemizde yaşamaktan keyif alan Felis Domestica familyası üyelerinin sayısı, Homo Sapiens familyası üyelerinin sayısını çoktan geçmiş olabilir. Aslan, kaplan, vaşak ve oselo gibi kırsalda yaşayan kuzenleriyle iftihar eden, geri çekilebilir pençelere sahip bu dört ayaklılar civarlarındaki hiç kimseden korkmuyorlar. Tepeden tırnağa dokuz canı olan ve sürekli artan kedi popülasyonu herkesi rahatsız ederken bazılarına da eğlence oluyor.

Mahallemizdeki kedilerin bölgeleriyle ilgili katı sınırları var. Zemin kat, birinci kat ve ikinci kattaki avcı kediler, kontrol hatları boyunca mutfaklara yaptıkları açlık baskınlarının dışındaki zamanlarda kendi katlarından pek ayrılmıyorlar. Teras yalnızca gençlere ayrılmış durumda, ancak kadim Siyam ırkından gelen aristokratlar tarafından zaman zaman vücut temizliği ve güneş banyosu için de kullanılıyor. Erkek kedilerden bazıları, zavallı adamın zaman zaman şekerleme yaptığı bekçi kulübesi gibi yerlerde şöyle boylu boyunca uzanacak alan bulamayınca keyifli bir uyku için rahat köşeleri tercih ediyor. Tanrı bu kedilere iki ses tonu bahşetmiş: biri mırlamaları, diğeri miyavlamaları için. Mahallemizdeki soprano kedilerden birkaçı, özel günlerde gece orkestralarıyla tüm mahalle sakinlerinin uykusunu kaçırabiliyor.

Galoş giymiş bir kedi kadar temiz olmak isteyen bazı site sakinleri, bu gri kedilerin ortalığı dağıtmasından rahatsız oluyor. Site sakinleri arasındaki şahinler, bu kedilerin dokuz kamçılı kırbaçla buralardan gönderilmesi gerektiğini düşünüyor. Ancak güvercinler, herhangi bir karar almadan önce biraz daha beklemek gerektiğini savunuyor. Açıkçası bu zor ve tehlikeli görevi kimin üstleneceğini biz de bilmiyoruz!

Orta halli üç beş aileye çatı olan, çok katlı bir apartmanın ufak dairelerinden birinde yaşıyoruz. Lakin apartmanımızın cazibesine kapılmış bulunan Felis Domestica ailesinin fertleri, Homo Sapiens nüfusunu sayıca geride bırakacağa benziyor. Zira taşralı kuzenleri aslanlar, kaplanlar, vaşaklar ve oselotlarla böbürlenmeyi hak eden bu dört ayaklıların, pençelerini de dışa itince, bu muhitte kimseden korkusu kalmıyor. Pençe altında dokuz can saklayan kedigillerin nüfusundaki bu artış, herkesin derdi olduğu kadar birçoğumuzun da tebessüm kaynağı.

Bizim caddede yaşayan bu kedilerin mıntıka konusunda çok sert sınırlamaları var. Giriş ile ikinci kat arasını mesken eden fareciler, kıtlıktan çıkmışçasına kontrol hatlarını deldikleri mutfak baskınlarını saymazsak, hep kendi katlarında takılıyor. Özellikle gençlere münhasır teras katı, nadiren de olsa, eski adıyla “Siyamlı” aristokratların yalanma ve güneş banyolarına mekan oluyor. Bir ihtimal tavşan uykusunda yakaladıkları bekçinin kulübesi gibi içine kedi sokuşturulamayacak kadar dar alanlarda ise bazı erkek kediler, mırıl mırıl uyumalık, kuytu köşeler buluyor. Bu kedilerin allah vergisi iki gırtlağı var, birisi mırlamak diğeri de miyavlamak için; bizim muhitteki birkaç soprano kedigil ise özel günlerde tüm apartman sakinlerini uykusuz bırakacak gece yarısı resitallerine imza atıyor.

Kedi gibi yalanacak kadar temizliğe düşkün bazı apartman sakinleri, bu gri kedilerin ortalığı dağıtmasından rahatsızlar. Şahin grubuna kalsa bu kedileri dokuz kamçılı kırbaçlarla kovalamamız şart. Martı grubu ise henüz kararsız, "kedilerin akışına göre” hareket etme niyetinde. Amma velakin bu kedilerle arasını açmaya kim cesaret edecek, orası tam bir muamma.

Birçok orta sınıf ailenin barındığı, çok katlı bir bina kompleksindeki küçük dairelerden birinde yaşıyoruz. Ne var ki kompleksimize ilgi duyan Felis Domestica ailesinin üyelerinin sayısı Homo Sapiens üyelerinden çok daha fazla olabilir. Zira sustalı tırnakları olan ve memleketlerindeki kuzenleriyle -Aslanlar, Kaplanlar, Vaşaklar ve Parslar- övünebilecek bu dört ayaklılar çevremizdeki kimseden korkmuyor. Pençelerinin altında dokuz can taşıyan kedigillerin artan nüfusu herkesi rahatsız ediyor olsa da, komiklikleri ile birçoklarını güldürüyor.

Mahallemizdeki bu kediler kendi bölgeleri konusunda kesin sınırlara sahip. Zemin, birinci ve ikinci kattaki fare avcıları açlık nedeniyle kendi bölgeleri dışındaki mutfaklara düzenledikleri seferler dışında katlarından pek ayrılmaz. Teras tümüyle genç kedilere ayrılmıştır ve zaman zaman kadim Siyam'ın soyundan gelen aristokratlar tarafından yalanma ve güneşlenme için kullanılır. Bazı sarmanlar şekerleme yapmakta olan zavallı bekçinin kulübesi gibi daracık yerlerde bile mırıl mırıl uyuyabilecekleri rahat köşeler bulurlar. Tanrı bu kedilere biri mırıldanmak için, diğeri miyavlamak için olmak üzere iki ses kutusu bahşetmiştir ve bölgemizdeki dişi sopranolardan bazıları özel günlerde tüm sakinleri gece orkestralarıyla uyanık tutuyor.

Bir kedi kadar temiz olmayı dileyen sakinlerden bazıları, eşyalarının bu gri kediler tarafından karıştırılmasına kızıyor. Sakinler arasındaki şahinler, bu kedilerin oradan dokuz kamçılı bir kırbaçla kovalanması gerektiği görüşünde. Ama güvercin olanlar olayların hangi yönde gelişeceğini görmek için beklediğinden, bu konuda kararsız. Bakalım "kediye çan takma" kadar zorlu olan bu işi hangi babayiğit üstlenecek!

Orta direk ailelerin ikamet ettiği çok katlı bir apartmandaki küçük dairelerden birinde yaşıyoruz. Fakat apartmanımızın cazibesine kapılan Felis Domestica (Ev Kedisi) familyasının üyeleri Homo Sapiens (İnsan) üyelerinin sayısını bu gidişle aşabilir. Çünkü Aslanlar, Kaplanlar, Vaşaklar ve Oselolar gibi taşralı akrabalarıyla övünen, geri çekilebilen pençelere sahip bu dört ayaklılar bizim muhitte kimseden korkmuyor. Pençelerinde dokuz can taşıyan kedi nüfusunun artışı herkesi kaygılandırsa bile pek çok kişi için mizah konusu oluyor.

Muhitimizdeki bu kedilerin bölge konusunda kendilerine has net sınırları var. Zemin kat ile birinci ve ikinci kattaki avcı kediler acıkınca yaptıkları mutfak baskınları dışında kendi katlarındaki kontrol hatlarından ayrılmıyorlar. Balkon ise sadece gençlere ait, bazen de eski Siyam asıllı aristokrat kediler yalanma ve güneşlenme amacıyla burayı kullanıyor. Bazı erkek kediler, daracık bir bekçi kulübesi gibi, bu adamcağızın da kestirdiği sıcak bir köşe bulup mırıldanarak uyuyor. Tanrı bu kedilere biriyle mırlasınlar, diğeriyle de miyavlasınlar diye iki farklı gırtlak bahşetmiş.

Temiz ve düzenli olmak isteyen bazı apartman sakinleri, bu gri kediler eşyalarını dağıtınca rahatsız oluyorlar. Sert tutum sergileyen apartman sakinleri, bu kedilerin dokuz kuyruklu kırbaçla kovalanması gerektiğini ciddi ciddi düşünüyor. Fakat ılımlı olanlar kararsızlık içinde kedinin ne tarafa zıplayacağını görmeyi bekliyor. Bu zor görevi hangi babayiğidin üstleneceğini bilmiyoruz!